Het doden van mensen is, in de regel, `verkeerd'. Maar waarom is het verkeerd? En waarom worden vaak uitzonderingen op deze regel gemaakt? Zo blijkt het in de traditionele visie geoorloofd te zijn `schuldigen' ter dood te brengen (misdadigers, tegenstanders in de oorlog) en dient het leven van `onschuldigen' beschermd te worden. James Rachels houdt onze oude waarden tegen het licht en komt tot de conclusie dat de regels en wetten niet voldoen. Hij verzet zich tegen het standpunt dat het doden van `onschuldigen' altijd verkeerd is. Hij maakt onderscheid tussen biologisch leven - dat zijns inziens relatief onbelangrijk is - en `biografisch leven', dat juist van buitengewoon grote importantie is: het is de optelsom van onze plannen, ambities, beslissingen, activiteiten, relaties.
In een tijd dat gevoelige onderwerpen als abortus, euthanasie, zelfdoding tot verhitte ethische debatten leiden, is het verfrissend geconfronteerd te worden met een geheel andere, bedachtzame en helder geformuleerde visie op normen en waarden.
James Rachels is hoogleraar in de filosofie aan de universiteit van Alabama in Birmingham.
Met een voorwoord van prof. dr. H.M. Dupuis, hoogleraar medische ethiek
De volgende extensies worden ondersteund: png, jpeg, jpg, gif, txt, csv, pdf, doc, docx, rtf, xls, xlsx, ppt, pptx, odt, ods, eps.