Wij mensen kijken door een zo nauw sleutelgat naar de tijd dat we denken dat het klimaat nu pas voor het eerst verandert, en dat het niet meer zal gebeuren als we in de toekomst maar braaf zijn. Maar alle rampen waar we nu bang voor zijn hebben in het verleden al eens plaatsgevonden, en zelfs nog wel grotere, door natuurlijke oorzaken. En we moeten niet alleen vooruitkijken tot het jaar 2100 zoals de meeste klimaatmodellen doen; dat is de toekomst gemeten met de menselijke maat. Natuurlijke processen als klimaatverandering, zeespiegelstijging, aardbevingen en vulkanische erupties fluctueren in veel grotere tijdschalen. Als je kijkt tot het jaar 10000 zie je de huidige veranderingen in een heel ander perspectief, zo betoogt dit boek. Wie zoals Al Gore zegt: 'we might lose the earth', ziet niet dat alles wat nu gebeurt, ook de recente opwarming van het klimaat, vanuit het standpunt van de aarde business as usual is. Wie zegt dat de aarde er aangaat, bedoelt niet de aarde, maar zichzelf, de mensheid. Dat is een kleinzielig antropocentrisch wereldbeeld dat geen recht doet aan het feit dat de mens voor de aarde, zoals Mark Twain het zegt, niets meer is dan het likje verf op het topje van de Eiffeltoren.
De volgende extensies worden ondersteund: png, jpeg, jpg, gif, txt, csv, pdf, doc, docx, rtf, xls, xlsx, ppt, pptx, odt, ods, eps.