Wij leren de spreker van deze woorden, James Hamilton-Paterson, kennen op een afgelegen plek in de Filippijnen, waar hij bezig is te ontsnappen om te schrijven. De ironie is dat hij de lezer zodanig inspint, dat er voor hem of haar geen ontsnappen mogelijk is. Enerzijds zijn wij getuige van de worsteling van de Filippino's uit de provincie om te overleven, en van de beslommeringen van een kluizenaar die zich realiseert dat hij gek zou worden als hij niet dagelijks bezoek kreeg. Anderzijds worden wij ingesponnen in herinneringen aan Hamilton-Patersons eerste levenshelft, in het bijzonder aan zijn jeugd in Engeland. In de ruimte tussen de ervaringen in de Filippijnen en de fragmenten van het eerdere leven, klinkt een resonantie die verwondering en berusting verzoent, en lijkt te zeggen: zo zit het leven in elkaar.
Of men spelen met water nu wil lezen als een reisboek of als een autobiografische roman, ieder kan profiteren van Hamilton-Patersons lucide stijl: nu bijna journalistiek in de beschrijving van de bijzonderheden van de Filippijnse samenleving, dan weer lyrisch, woord voor woord even onontkoombaar als de aanwezigheid van een onbekende natuur.
James Hamilton-Paterson (Engeland, 1941) werkte als journalist in Zuidoost-Azië, Zuid Amerika en Noord Ierland. Voor zijn roman Gerorrtius ontving hij in 1989 de Whitbread Award for First Nóvels.
De volgende extensies worden ondersteund: png, jpeg, jpg, gif, txt, csv, pdf, doc, docx, rtf, xls, xlsx, ppt, pptx, odt, ods, eps.