Er zijn nog geen producten in jouw winkelwagen geplaatst.
Patrick Faas//De inwendige...
Er zijn nog geen producten in jouw winkelwagen geplaatst.
De inwendige mens
Eten heb je in twee soorten: thuis en uit. Het verschil is minstens twee uur. In het restaurant wordt het avondeten al gauw een avond eten. Obers weten wat hun te doen staat. Er wordt wat afgeteut met eten. Iedereen kan in een kwartier voldoende caloriën en vitaminen tanken voor een hele dag, maar dat lijkt de bedoeling niet. Er moeten recepten uitgezocht, lekkere dingetjes gekocht bij leuke mannetjes, tafels gedekt, ovens gereinigd. Er wordt gewikt en gewogen. Is het eten duur, dan moet het ook raar zijn, anders is het zonde. Waarom zijn we nog net zo lang met het eten bezig als vroeger, zonder supermarkt en magnetron? Omdat we er een beetje bang van zijn. Eten is eng. Eten is boze buitenwereld die bij ons binnenkomt, in onze keten en magen, langs tere slijmvliezen, tot in onze verste uithoeken, waar je haar niet meer in de gaten kunt houden. Bange vragen rijzen. Is ons eten wel gezond? Vertoornen we de goden niet? Mag dat wel, mensenneuzen maken van koeienbillen?
