Op het eerste gezicht lijkt dit boek een van de vele conventionele geschiedenissen van de Japanse cinema te zijn. Die illusie wordt al snel verstoord, omdat de auteur in zijn probleemstelling de Japanse cinema beschouwt als een radicale vorm van kritiek op de westerse artistieke praktijk.
Noël Burch heeft To the Distarn Observer geschreven voor die westerling die geen vrede heeft met de westerse kunst en die in het exotische verre Japan speurt naar mogelijkheden om deze nieuw leven in te blazen. Hiermee treedt Burch in de voetsporen van zulke uiteenlopende figuren als Edgar Degas, Claude Debussy, Sergej Eisenstein, Bertolt Brecht en Roland Barthes. In zijn beschrijving legt hij voortdurend verbanden met andere Japanse kunstvormen, zoals het poppentheater, het kabuki, de poëzie en de schilderkunst, en met de ontwikkelingen in de westerse cinema. En passant schetst Burch een beeld van de historische, sociale en economische ontwikkelingen in Japan over een periode van ongeveer zeven eeuwen.
Waarlijk een monument van eruditie, diepgang en rijkdom aan ideeën. Niet voor niets heeft To the Dismot Observer sinds zijn verschijning (in 1979) in Engeland, Frankrijk en de Verenigde Staten heel wat tongen losgemaakt. Het aantal reacties (soms kritisch, meestal nadere uitwerkingen van door Burch aangedragen ideeën) is overstelpend. Zeker in filmkringen is men van oordeel dat men niet meer met goed fatsoen over de Japanse filmkunst kan schrijven zonder het boek van Burch te kennen.
De volgende extensies worden ondersteund: png, jpeg, jpg, gif, txt, csv, pdf, doc, docx, rtf, xls, xlsx, ppt, pptx, odt, ods, eps.