Van horen en zien
Tekens in de woestijn
Deze bundel is eerder ontstaan uit nood dtta uit roeping
- of dat moet al hetzelfde wezen. Wij twintigste-eeuwers
zijn een van de oudste en meest kostbare talenten, die
de mensen gegeven zijn, aan het verliezen: de kunst van
het geloven. Dat komt o.m. omdat wij al onze vragen
naar de hersenen hebben overgebracht. Boven de wenk-
brauwen zit het boordevol. Daar ligt ook het geloof tus-
sen de problemen opgestapeld. En beneden horen, zien,
ruiken, proeven, tasten en bewegen we bijna niet meer.
We voelen niets meer aan de huid. Er zal wel helemaal
opnieuw begonnen moeten worden. Maar wie roept de
zintuigen wakker? Elk moment, elke vierkante meter,
elke gestalte is daar groot en goed genoeg voor. Overal
zijn de geheimen dichtbij. Wie er weer toe komt zijn
verwondering en verbijstering de vrije loop te laten,
maakt zich echter vandaag wel kwetsbaar. Hij stelt zich
bloot aan de glimlach van de nuchteren en aan de kritiek
van de deskundigen. Omdat dromers en zieners dun ge-
zaaid zijn, kan dit bundeltje 'vingeroefeningen in ge-
loven' andere kleingelovigen misschien van dienst zijn.
Herman Verbeek (1936, Groningen) werd in 1963 pries-
ter voor het bisdom Groningen. Na twee jaar kapelaan
geweest te zijn in Joure, deed hij nog drie jaar pastoraal-
theologie in Nijmegen. 'Als je wilt weten wat liturgie is,
moet je het gaan doen met zwakzinnigen,' werd daar ge-
opperd. Hij nam de uitdaging aan; een verslag van die
ervaringen verschijnt in boekvorm. Intussen werd hij
adviseur voor liturgie in zijn bisdom en medewerker van
de 'City-groep Groningen'. Vanuit deze gemeente publi-
ceerde hij liturgieën als 'Mensenzoon', 'Van de wind',
'De bloem', 'Afgrond en afgod' en, samen met Jan Duin,
'Planken voor een stal'.