Wanneer dit verhaal begint is privé-detective Peter Chambers op het (amoureuze) oorlogspad met als hoofddoel de verovering van een vrijwel onneembare vesting in de vorm van Charlotta Cain, een inderdaad hoogst begerenswaardige vrouw, voor wie hij meer dan middelmatige belangstelling aan de dag legt. Dit blijkt uit het feit dat hij voor haar zijn dierbare en met o•zo-veel zorg opgekweekte snor opoffert. Tot de waarneembare resultaten behoort onder meer een uiterst onwelkome ontmoeting met Ritchie Rizzo, een beruchte gangster, wiens twee toegewijde medewerkers door Peter Chambers onder beschuldiging van moord naar de gaskamer zijn geholpen. Rizzo verklaart de om betaling vragende rekening met Peter persoonlijk te zullen vereffenen. Voorwaar, een prettig vooruitzicht! Misschien zou het allemaal nog wel met een sisser zijn afgelopen als een jeugdvriend van Charlotta Cain geen zelfmoord had gepleegd. Was het eigenlijk wel zelfmoord? Het moet gezegd, alle omstandigheden wezen er nadrukkelijk op. Wat al te nadrukkelijk vond Peter Chambers. „Natuurlijk is het zelfmoord," zei Inspecteur Parker van de New Yorkse Politie. ,.Wat anders?" „Moord," zei Peter en plaatste zich hiermee lijnrecht tegenover het standpunt van de officiële autoriteiten. „Belachelijk!" meende Parker. Hoe het ook zij, vanaf dat moment wordt Peter Chambers de centrale figuur in een reeks spannende, elkaar snel opvolgende gebeurtenissen van dikwijls bijna tastbare spanning, die tenslotte hun hoogtepunt vinden in een logische en verrassende climax. Wederom een boek van advocaat-schrijver Henry Kane dat ook de meest verwende liefhebbers van detectiveromans tot de laatste bladzijde in de ban van onontkoombare spanning zal houden.