Er zijn nog geen producten in jouw winkelwagen geplaatst.
Alistair Mair////Tot morgen...
Er zijn nog geen producten in jouw winkelwagen geplaatst.
Tot morgen dokter!
De ganzen kwamen op een najaarsavond, toen de zonnestralen verdwenen en de scherming intrad. Uit het oosten kwamen ze. Ze maakten kleine geluidjes tegen elkaar, terwijl ze hoog boven het stadje Pitford een bocht maakten en toen begonnen ze in gesloten formatie, aan de lange afdaling, die zou eindigen in de donkere stoppelvelden langs de rivier, een mijl of drie, vier stroomopwaarts van de stad. Margaret Morrison hoorde hen, toen ze van de bus naar haar vaders huis liep. Ze keek omhoog. Daar waren ze, onzichtbaar voor haar, en maakte zachte geluiden tussen de daken en de sterren. Op de hoek bleef ze staan om te luisteren. Het plein was onveranderd gebleven in al de zeventien jaren van Margarets bestaan. De gele wijzerplaat van de stadhuisklok stond er als een volle maan boven, maar de winkels rondom het plein waren donker en dicht, als elke avond tussen vijf en zeven. Onder de ontbladerde esdoorns stond slechts een auto zoals altijd om die tijd, vier avonden in de week. Ze liep er langzaam naar toe en keek naar het verlichte raam erachter. Toen de schim van een man zichtbaar werd op het rolgordijn, bleef ze staan. Behoedzaam bewoog ze zich toen uit de beschutting van de bomen naar het licht van de portiek en ze voelde zich daar heel kwetsbaar, alsof de nooit slapende ogen van het stadje op haar gericht waren....
