In verband met de vele gevaren, aan dit opwindende avontuur verbonden, verdient Hank Janson dat de allerlaatste wens die iemand hebben kan - een grafschrift - in vervulling gaat. Het zou dan bij voorkeur een grafschrift moeten zijn, beginnende met de toepasselijke woorden: „In een uithoek van een vreemd land". Hank zelf zegt ervan dat de „Chicago Chronicle" hem te zijner tijd een monument verschuldigd is. Maar de journalisten krijgen nooit een monument, zelfs geen medaille, ofschoon ze vaak geroepen worden de gevaren van een oorlog van nabij onder ogen te zien met geen ander wapen dan een ballpoint. Janson gaat onverdroten voort met het vervullen van zijn teak van „wereldtoerist" met het doel ten behoeve van zijn blad to onthullen wat er in werkelijkheid omgaat in die delen van de aardbol waar de lont in het kruitvat is gestoken - uitgaande boven datgene wat het publiek via de officiele instanties voorgeschoteld krijgt. Hij leert veel van de worsteling in Yemen tussen Sallal's revolutionaire strijdkrachten en de verbeten vechtende stammen, aanhangers van de afgezette Imam. Hank's verhaal van bloed en zweet in dit hete, ruige land zal de lezer verwonderd doen staan over zijn weerstandsvermogen, dat hem alle lichamelijke en geestelijke ellende doet overleven. Maar.... er zijn tevens humoristische trekjes die de vele ongemakken verzachten, met name in zijn rol van moderne Sancho Pancha; edelmoedige kameraadschap die de weg voor hem effent, alsmede episoden van Midden-Oosterse aanhankelijkheid, doorleefd met de verleidelijke Zoe, bijzit van de welwillende Raschid en voorts het samenziin met de wereldse Georgette.
uitgeverij "de combinatie Rotterdam"
Hank Janson reeks nummer 20
De volgende extensies worden ondersteund: png, jpeg, jpg, gif, txt, csv, pdf, doc, docx, rtf, xls, xlsx, ppt, pptx, odt, ods, eps.