"Vuile" Gertie was de sensatie van deze eeuw op het gebied van de musical. Het stuk had een daverend succes geoogst op het Smith College, waar het was opgevoerd door de schrijfster Claire Cole... Het had het West End te Londen van de eerste voorstelling af stormenderhand veroverd en ook Parijs was ervoor bezweken. Het had alle schijn dat de musical het evenement van Broadway zou worden - maar -juist vóór de avond waarop de première op de planken zou komen, braken tot dusver verborgen gebleven stromingen van haat, jaloezie en begeerte zich baan en werd de ster vermoord. Vuiler Gertie kwam in New York nimmer voor het voetlicht....
"Vuile" Gertie had de beste artiesten en de beste producer ter wereld aangetrokken. Maar deze met talent rijkbegaafde lieden hielden er niet de gewoonte op na hun privé-levens en zaken aan de grote klok te hangen. Spelleider Billy Huntington, die Claire Cole vereerde, trachtte zijn leven van zwierbol door een meer solide levenswijze te doen vergeten; Adam Palgrave, de regisseur; was dolverliefd op de Parijse hoofdrolspeelster Claudette Rondeau, die veertig jaar jonger was dan hijzelf en door tal van mannen het hof werd gemaakt. Frankie Silver, componist, trompettist en vrouwenjager, vertolkte de mannelijke hoofdrol, maar ook hij had zijn in het verleden wortelende geheimpjes, waaraan beter geen ruchtbaarheid kon worden gegeven. Alle tegenstrijdige emoties kwamen op één en dezelfde avond met elkaar in botsing en de spannende situatie die daarvan het gevolg was wordt op adembenemende wijze beschreven door Henry Kane, die algemeen wordt beschouwd als één van Amerika's beste schrijvers van criminele lectuur.