Dit boek wil een bijdrage leveren aan de morele meningsvorming over suicide: is er wat tegen, en zo ja, wat dan'? Volgens de klassieke moraal is suicide een misdaad tegen onze eigen natuur, tegen de samenleving en tegen God, maar de schrijver vecht deze voorstelling van zaken aan. Hij belicht de klassieke argumenten uitvoerig, ontdoet ze ook van verkeerde interpretaties maar vindt ze tenslotte niet houdbaar. Suicide is een ramp en niet een bepaalde klasse van misdaden. Er is volgens de schrijver dan ook geen sprake van een onvoorwaardelijke plicht tot leven, wel van verplichtingen die wij moeten nakomen. Mensen kunnen, met andere woorden, goede redenen hebben om tot zelfdoding over te gaan en niet alleen verkeerde. Het klassieke Neen tegen suicide - inclusief het beroep op de Bijbel - heeft daarom herinterpretatie nodig. Hebben we dan nog het recht tussenbeide te komen'? Deze vraag wordt uitvoerig besproken in het laatste hoofdstuk, waarin de schrijver eveneens bespreekt of en onder welke voorwaarden hulp bij zelfdoding - bij de wet verboden - moreel toelaatbaar is.
Het boek verwaarloost" niet de verklarende theorieën en de problematiek van de hulpverlening maar concentreert zich op morele vraagstellingen omdat iemands morele standpunt veelal zijn wijze van hulpverlenen bepaalt; 'niets mag" werkt in dit opzicht even catastrofaal als 'alles mag".
H. M. Kuitert (1924) studeerde theologie aan de Vrije Universiteit, waar hij ook promoveerde. Hij was vijfjaar predikant in Scharendijke. daarna tien jaar studentenpredikant in Amsterdam. Van 1965 af is hij verbonden aan de theologische faculteit van de V. U.. sedert 1967 als hoogleraar in de systematische theologie (dogmatiek en ethiek).
De volgende extensies worden ondersteund: png, jpeg, jpg, gif, txt, csv, pdf, doc, docx, rtf, xls, xlsx, ppt, pptx, odt, ods, eps.
