In 'Ik zal het leven missen' vertelt Ruth Picardie op moedige, aangrijpende en soms onvoorstelbaar geestige wijze over haar leven als kankerpatiënte. Ruth is 32 jaar, gelukkig getrouwd en moeder van een tweeling van twee jaar als bij haar borstkanker wordt geconstateerd. Als journaliste pur sang besluit ze voor het zondagsblad The Observer over haar ervaringen te schrijven. Haar columns slaan in als een bom. Niet eerder werd er op zo'n openharige wijze over leven met een ongeneeslijke ziekte geschreven. Hier is een moderne vrouw aan het woord die hartstochtelijk leeft en daarvan tot bijna de laatste snik op onnavolgbare wijze verslag doet. Van meet af aan was het de bedoeling dat de artikelen zouden worden gebundeld. Wanneer Ruth acht maanden na openbaring van de ziekte overlijdt, is er echter niet genoeg materiaal voor een boek. Ruths zuster Justine en echtgenoot Matt besluiten de columns aan te vullen met een deel email-correspondentie en lezersreacties. Aan het einde van het boek doen Justine en Matt op sobere wijze verslag van Ruths laatste dagen.
De volgende extensies worden ondersteund: png, jpeg, jpg, gif, txt, csv, pdf, doc, docx, rtf, xls, xlsx, ppt, pptx, odt, ods, eps.