Margaret Mead // Man en vrouw

Man en vrouw

In "Man en vrouw" heeft Margaret Mead de quintessens van haar bevindingen bij de zeven door haar onderzochte Zuidzee-culturen (Samoa, Manus, Arapesh, Mundugumor, Iatmul, Tchambuli, Bali) overzichtelijk samengebracht. Een bonte verscheidenheid aan normen en tradities op het gebied van familiebetrekkingen, ouderschap, opvoeding en seksulatiteit bij deze "primitieve" volken wordt ons gepresenteerd tegen de achtergrond van de regels en gebruiken in de "gecivliseerde" maatschappij van het midden der twintigste eeuw. - haar uiteenzettingen over al wat zich als "mannelijk" en "vrouwelijk" onder de mensen voordoet, over de sterk uiteenlopende taakverdelingen en rolpatronen, zullen insprirerend materiaal blijven voor allen die streven naar een pluriforme samenleving waarin beide seksen volledig tot hun recht kunnen komen.
Twee decennia na het verschijnen van de oorspronkelijke uitgave constateerde de auteur in een terugblik op haar werk: "De situaties die ik beschreef zijn nu historie geworden, niet alleen de onderlinge verschillen tussen de culturen zoals die door mij destijds werden waargenomen, maar ook de verschillen tussen de toenmalige en de huidige stand van zaken, moeten ons manen tot voorzichtigheid: ondanks alle ogenschijnlijke liberalisering zijn wij nog steeds geneigd, wanneer we met andere bevolkingsgroepen of nieuwe relatievormen worden geconfronteerd, onze eigen vertrouwde gedragingen als 'normaal' en 'natuurlijk' en dus als de enige legitieme te beschouwen.
OVER DE SCHRIJFSTER -
Prof. dr. Margaret Mead, geboren in 1901 te Philadelphia, waar haar vader hoogleraar economie was, leerde vroeg haar ogen de kost te geven. Voor haar moeder, sociologe, die een verhandeling schreef over italiaanse immigranten, verzamelde ze reeds als jong meisje gegevens. Na haar studie (bij Franz Boas en Ruth Benedict)ging zij direct de binnenlanden in: van 1924 tot 1940 veldwerk onder verschillende volken op Samoa, de Admiraliteitseilanden, Nieuw-Guinea en Bali. De jonge antropologe achtte al voldoende bewezen dat vrouwen in het bedrijven van wetenschap gelijkwaardig zijn aan mannen - zelf wilde zij tonen dat de vrouw ook hier haar specifieke voordelen heeft. Zonder de spectaculaire aspecten als koppensnellen, medicijnmannen-magie, inwijdingsriten te verwaarlozen, richtte zij haar aandacht vooral op het dagelijks gebeuren in gezin en gemeenschap: de omgang tussen man en vrouw, en de wijze waarop kinderen worden grootgebracht.
Na de geboorte van haar dochter nam zij de gelegenheid waar om geruime tijd de contrasterende leefgewoonten en generatie-verhoudingen in de Verenigde Staten te bestuderen; tussen 1953 en 1973 werd door haar nog enkele malen een bezoek aan de Zuidzee-archipel gebracht, om daar de culturele ontwikkelingen te vergelijken; Van 1947 tot 1970 was Margaret Mead als hoogleraar verbonden aan de Columbia University; daarna werd zij benoemd tot curator van de afdeling etnologie aan het American Museum of Natural History. Zij gaf aan talloze pedagogische en medische faculteiten gastcolleges en vervulde leidende functies in de American Anthropological Association, de Society for General Systems Research, het Scientists Institute on Public Information en de American Association for the Advancement of Science.
Ook in de laatste fase van haar leven bleef deze kritische pionier onversaagd meewerken aan internationale projecten ten behoeve van de jeugd in de derde wereld en bracht zij rapporten uit voor de World Federation of Mental Health, de Unesco, de Wereldraad van Kerken, en de Verenigde Naties. Margaret Mead overleed in 1978