Er is meer...
Tomas Ross
Waarheid en leugen bij paranormale verschijnselen. Inclusief grammofoonplaat.
De dood wenkt ieder uur. Wie we ook zijn, wat we ook doen - allemaal hebben we één zekerheid: binnen 100 jaar zijn we allen dood, begraven of gecremeerd, en de meesten van ons vergeten. Opgegaan in het Grote Niets, het Dodenrijk, Hemel, Hel of Vagevuur, Nirwana en Eeuwige Jachtvelden, Hades en Elysese velden. Daar, waar niemand ooit van is teruggekomen. Zegt men.
De zekerheid van de dood is de onzekerheid van het leven. Al sinds tienduizenden jaren, hebben-mensen uit verschillende culturen en met verschillende godsdienstige en filosofische opvattingen zich de vraag naar een hiernamaals gesteld. Ons rationeel, 20ste-eeuws denken stelt zich daarbij afzijdig op. Hetgeen nogal verwonderlijk is in een tijd waarin geprobeerd wordt het taboe van het sterven en de dood op te heffen. Op klinische en wetenschappelijk verantwoorde manier, zoals wij dat aan ons verstandelijk denken verplicht lijken te zijn. Stervensbegeleiding, terminale zorg, euthanasie - het zijn begrippen, die al bijna gemeengoed zijn geworden. Wat er na het sterven komt. blijft taboe en is voer voor religieuzen, warhoofden, dromers en goedgelovigen. Er is immers geen bewijs voor een hiernamaals. Niemand is er ooit uit teruggekeerd. Zegt men.
Er zijn mensen, miljoenen mensen, die beweren contact te hebben met de doden. Mensen als Gerard Croiset, de befaamde paragnost; de psycholoog Raudivc, die meer dan 100.000 stemmen van overledenen op de bandrecorder registreerde; mensen als het Britse medium Leslie Flint, die onder zeer strenge controle, contact zocht met de geest van Godfried Bomans; de Nederlandse hoogleraren Tenhaeff en Van Praag, die als persoonlijke mening te kennen gaven in een voortbestaan na de dood te geloven. Mensen die moeilijk dromers of warhoofden genoemd kunnen worden, als Plato, Shakespeare, Aldous Huxley. Rudolf Steiner, Swedenborg en Goethe.
In 'Er is meer...' wordt zowel in beeld als tekst uitvoerig ingegaan op de contacten, die sedert honderden jaren worden gelegd tussen de levenden en de doden. Voor de eerste maal zijn de manieren waarop deze 'paranormale' communicatie tot stand kan komen, bijeen gebracht. Zij variëren van de 19de-eeuwse verschijning tot de laatste ontwikkelingen op elektronisch gebied om onhoorbare stemmen vast te leggen, van de dansende tafel tot het zichtbaar maken van het astraal lichaam en de menselijke aura.
