Er zijn nog geen producten in jouw winkelwagen geplaatst.
Alan Sokal // Intellectueel bedrog
Er zijn nog geen producten in jouw winkelwagen geplaatst.
Intellectueel bedrog
Postmodernisme, wetenschap en antiwetenschap
Het was tijd dat iemand riep dat de keizers van het postmodernisme naakt zijn.
Twee jaar geleden legde de Amerikaanse fysicus Alan Sokal een bom onder de Amerikaanse universitaire wereld. Naar het gezaghebbende tijdschrift Social Text stuurde hij een collage van de volgens hem meest gênante uitspraken die hij had aangetroffen in het werk van enkele gevierde Franse filosofen. Wat hij had gehoopt, gebeurde. De redactie van Social Text doorzag niet dat het hier om een parodie ging, een nonsens-tekst. Het stuk kreeg een prominente plaats in het blad. Een rel kon niet uitblijven.
Inmiddels is het debat overgeslagen naar Europa. De publicatie van Intellectueel bedrog in Frankrijk einde 1997 bracht een storm teweeg aan beide zijden van de oceaan. Inzet van het debat: Is wetenschap alleen maar ideologie? Is wat wetenschappers ontdekken slechts een sociale constructie of hebben zij echt iets te vertellen? Zijn er normen voor intellectuele eerlijkheid en nauwkeurigheid? Ingezette wapens: honderden artikels, een paar tegen-boeken, drukke discussies op het internet, in brievenrubrieken van tijdschriften enz... En het debat woedt voort. In de zomer van 1998 verscheen de Engelstalige versie, en in 1999 de Nederlandstalige. Sokal en Bricmont tonen in hun boek hoe hedendaagse Franse meesterdenkers wetenschappelijke concepten en terminologie misbruiken in hun werk. De auteurs concluderen dat deze intellectuele keizers achter hun imposant jargon naakt zijn.
