Dit is een boek over mensen die aan lepra lijden of daarvan ge-nezen zijn - inderdaad: genezen, want lepra is, zoals wij tegenwoordig weten, een "normale" infectieziekte.
Duizenden jaren lang hebben mensen geloofd dat lepra geen ziekte was, maar een straf. Lepralijders werden dan ook uitgestoten uit de gemeenschap, soms zelfs tijdens hun leven nog
officieel doodverklaard...
Sinds de Noor Hansen in 1873 de lepra-bacterie ontdekte en er effectieve geneesmiddelen werden ontwikkeld, is de lepra op de terugtocht gedwongen, althans op het westelijk halfrond. In veel gebieden van de wereld echter heerst nog altijd de angst voor de ziekte: de patiënt verbergt zijn kwaal zo lang mogelijk, want zijn uitbanning is onontkoombaar. Daarom is de leprabestrijding niet alleen maar een strijd tegen de ziekte, maar ook tegen de uitstoting. Wat die uitstoting betekent weet alleen degene die zij treft. Een man in Oost»Afrika, die na zijn genezing weer terug kon keren in de maatschappij, had het niet beter onder woorden kunnen brengen: "Ik lééf weer!"
De leprabestrijding keert zich tegen "levend dood-zijn", tegen het ontstaan, het voortwoekeren en de uitbreiding van de ziekte. Eens zal de lepra zijn uitgeroeid, net als de pest, maar voor het zover is moet er nog eindeloos veel werk worden verzet...
Deze uitgave kwam tot stand in samenwerking met de Nederlandse Stichting voor Leprabestrijding N.S.L., ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan.