Wie in de Nederlandse letteren Italië zegt, zegt Rosita Steenbeek. Sinds zij in 1994 debuteerde met De laatste vrouw, dat zich afspeelt in Rome en Sicilië, heeft zij verschillende veelgelezen romans het licht doen zien waarin steeds Italië, haar huidige domicilie, het décor vormt. Maar ook introduceerde Steenbeek in Nederland met haar vertalingen Suzanna Tamaro en de literaire reus Alberto Moravia. In Ontmoeting in Venetië toont de schrijfster ons op een bijzondere manier die ene kant van Venetië die er alomtegenwoordig is en toch zo ongrijpbaar: die van de dood. Met een paar kleine ontmoetingen, met een begrafenisondernemer en met een teruggetrokken femme fatale op vergevorderde leeftijd, schildert Rosita Steenbeek het onverbiddelijke verglijden van de tijd, tegen de achtergrond van het beroemde dodeneiland San Michele waar schrijvers en kunstenaars begraven liggen. "Tijd lijkt nog het meest op water, schreef Brodski. Daarom hield hij zo van Venetië, Petersburg en Amsterdam.'
De volgende extensies worden ondersteund: png, jpeg, jpg, gif, txt, csv, pdf, doc, docx, rtf, xls, xlsx, ppt, pptx, odt, ods, eps.