Is er een rol voor de arts bij zelfgekozen dood? Van oudsher proberen de mensen hun sterven te sturen. Meestal gebeurt dit door de dood uit te stellen. De maakbaarheid van langer leven met gebreken is de laatste decennia echter zo succesvol, dat ook de vraag om een maakbare dood zich stelt. De rode draad die door dit boek loopt is het contrast tussen zelfdoding mèt of zónder doktershulp. De rol van de dokter komt aan de orde in drie opstellen: in het geval van zelfdoding van een oudere die klaar met leven was, van drie psychiatrische patiënten en van een getraumatiseerde maar psychisch 'gezonde' vrouw. Wanneer de dokter niet bereid is tot stervenshulp aan ouderen of aan aidspatiënten in een vroeg stadium van hun lange onttakeling, dan rijst bij hen soms de vraag of zij voor zichzelf een 'milde' dood tot stand kunnen brengen. De beperkte, maar niet te verwaarlozen mogelijkheden hiertoe passeren de revue.