over de rafelranden van de wetenschap
'Kaneel is gevaarlijk voor zwangeren' (NRC Handelsblad, april 2002). 'Veel koffie vergroot kans op doodgeboren kind' (de Volkskrant, februari 2002). 'Minimale hoeveelheid PCB tast mannelijk zaad aan' (Trouw, augustus 2002). 'Blindheid mogelijk door aaien hond' (de Volkskrant, april 2003). 'Werkstress verhoogt kans op infecties' (De Standaard, januari 2003).
Wetenschappelijk nieuws haalt, zoveel is duidelijk, makkelijk de krant. Te makkelijk, misschien wel. Veel journalisten denken al gauw dat nieuws afkomstig van de universiteit betrouwbaarder is dan ander nieuws, maar eigenlijk is het tegendeel het geval. Wetenschappelijke nieuwtjes zijn, juist omdat ze wetenschappelijk zijn, niet meer dan proefballonnetjes waarover nog eens flink gediscussieerd moet worden - en heel wat proefballonnetjes kunnen zelfs de eerste toets der kritiek niet doorstaan.
In Zoete koek & speculatie biedt wetenschapsjournalist Hans van Maanen weer wat scherpe naalden en spelden om al die ballonnetjes direct door te kunnen prikken. Kaneel is zelfs niet verdacht, koffie is altijd de gebeten hond, en dat proefschrift over stress en verkoudheid is al helemaal dubieus. Enkele langere artikelen, onder meer over de abominabele voorlichting bij het bevolkingsonderzoek naar borstkanker, over de Franse paradox en natuurlijk over homeopathie, completeren deze nieuwe bunden over de 'rafelranden van de wetenschap'.
