Frans Swartele//De prijs van lamsvlees(Acco)

De prijs van lamsvlees

 

Een onverwachte "vakantie" in Thailand.
 Wanneer zijn vrouw en hij op het punt staan te vertrekken naar India voor een congress i.v.m. kindermisbruik en mensenrechten krijgt hij bericht van de Indiase ambassade uit Brussel dat alle visa "gecancelled" zijn. India wil geen parlementair onderzoek. Er blijven twee mogelijkheden over : de Indiase regering beïnvloeden of een alternatieve reisroute vastleggen. Er wordt dan maar voor Thailand gekozen, om het toch wat in de buurt van India te houden. Eenmaal daar aangekomen komt Frans in contact met Sister Michelle, stichteres van "The Fountain of Life", een opvangtehuis voor vrouwen en kinderen die zich prostitueren om hun familie in leven te houden. Michelle leidt Frans en zijn vrouw rond door de achterbuurten van Bangkok en geeft hem allerlei informatie over "het vak" waar zovelen, gedwongen door het lot, geld en troost in zoeken. Samen met anderen wil Sister Michelle iets doen aan het steeds toenemende sekstoerisme in Bangkok en omstreken. Dit is echter een "mission impossible" geworden want de kinderen voelen zich zelfs bijna thuis in de prostitutie. Dit is niet moeilijk te begrijpen als je weet dat de "farang", de Westerse sekstoerist zijn "koopwaar" over het algemeen goed behandelt. De kinderen vinden zelf lichamelijk genot en zolang ze bij de farang zijn hebben ze niets te kort. Ze krijgen kleren, iedere dag een fatsoenlijke maaltijd en, wat soms zelfs het belangrijkste is, ze krijgen aandacht. Toch schuilt er achter de glimlach ("Behind the smile") vernedering en armoede. Het tweede deel in het boek handelt over het Samfordproces. John D. Stamford is stichter en uitgever van de Spartacusgids, een soort homo-pedofiel tijdschrift dat via bepaalde codetaal in adressen fungeert als "bestelboek" voor kinderen. In de uiteenzetting over het proces wordt Stamford bestempeld als een slavenhandelaar. Kinderprostitutie wordt immers evenzeer aanzien als een handel die gebruik maakt van de termen "vraag" en "aanbod".
Het rijk van Stamford, die overigens ex-priester is, begon met een simpele massageclub en heeft zich uitgebreid tot de Spartacusgids. Daarin wordt heel precies beschreven waar en wanneer men het beste sekstoerisme vindt. Er worden zelfs adressen van hotels vermeld waar je gewoon een jongen mag meenemen naar je kamer zonder dat er een haan naar kraait.
In het proces krijgt Stamford de kans zijn verdediging te laten horen. De titel van die verdediging luidt : "Stamford, de heilige, versus Stamford, het monster?" Hierin verklaart Stamford de misverstanden rond zijn naam door zijn uiteenzetting over de "twee Stamfords". Zijn mening is dus dat er twee John D. Stamfords bestaan : de enige echte, de werkelijke Stamford en Stamford het monster, geschapen door de massa-media en homofobe groepen. Volgens hem is de echte Stamford een zeer religieus man, toevallig homo, die absoluut niets met pedofilie te maken heeft. Vreemd genoeg keurt hij in een volgend punt pedofilie volledig goed en noemt het zelfs de oplossing voor de armoede in de Derde Wereld.
De valse Stamford is volgens hem gecreëerd door mensen die op valse wijze zijn naam en zijn handtekening gebruikten. Deze affaire krijgt vast en zeker nog een staartje.
Tenslotte doet Frans Swartele een oproep aan iedereen om eens even na te denken over deze toch wel sterk toenemende problematiek en geeft hij alle mogelijke informatie en adressen om dit waar te maken.